24 ώρες Indoor Rowing Challenge

Το να κωπηλατείς για 24 ώρες συνεχώς σε εργόμετρο είναι μια απαιτητική πρόκληση τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά που απαιτεί σκληρή δουλειά, αφοσίωση και σθένος.

Από την προσωπική εμπειρία του Βασίλη Τσανταρλιώτη, μπορούμε να αντλήσουμε πολλές πληροφορίες για το πόσο εύκολο είναι να κωπηλατήσεις για 24 συνεχόμενες ώρες.

Κατά τη διάρκεια αυτής της προσπάθειας ο Βασίλης έσπασε το Παγκόσμιο Ρεκόρ το 2017 κωπηλατώντας 318.106 μέτρα, περνώντας με 2.15.8/500μ με ένα ρυθμό 23 κουπιές/λεπτό.

Η κωπηλασία για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα είναι μια απαιτητική δραστηριότητα. Απαιτεί από το σώμα να είναι σε καλή φυσική κατάσταση και να έχει εκπαιδευτεί για να αντέξει τη μακρά διάρκεια και την επαναλαμβανόμενη κίνηση της κωπηλασίας. Η επιτυχία σε μια τέτοια προσπάθεια απαιτεί εξαιρετική ψυχική αντοχή και αντοχή στην σωματική κόπωση.

Οι ερωτήσεις που θέσαμε στον Βασίλη Τσανταρλιώτη πιστεύουμε ότι θα βοηθήσουν όσους θέλουν να συμμετέχουν σε μια αντίστοιχη δοκιμασία.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

Ποια ήταν η μεγαλύτερη σε διάρκεια προπόνηση πριν τη δοκιμασία;

Η διάρκεια της μεγαλύτερης προπόνησης ήταν εννέα ώρες. Ξεκινώντας από τις δύο, σταδιακά, έπειτα από κάποιους κύκλους προπόνησης αυξήθηκαν ως τις εννέα.

Γίνανε κάποιες προληπτικές εξετάσεις υγείας;

Καρδιολογική και γενική αίματος μερικούς μήνες πριν το εγχείρημα και το ίδιο αμέσως μετά!

Με ποιά λογική αποφασίστηκε η ώρα έναρξης της δοκιμασίας;

Επιδίωξα οι νυχτερινές ώρες να με βρουν “φρέσκο”. Επέλεξα να ξεκινήσω στις 20:00 και να μπω στη νύχτα γεμάτος ενέργεια, έχοντας διαύγεια, ηρεμία για να τηρήσω το πρωτόκολλο τροφοδοσίας και συγκεντρωμένος να κάνω σωστά την κατανομή των δυνάμεων μου στο διάστημα που δε θα είχε πολύ κόσμο.

Πως καθορίστηκε η διατροφή κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας;

Ήταν όλα εξαρχής προσχεδιασμένα και κάθε επιλογή που έκανα την είχα δοκιμάσει επανειλημμένα σε προπονήσεις. Ότι για οποιοδήποτε λόγο δε μου ταίριαζε το αφαιρούσα από το πλάνο. Οι ώρες προπόνησης ήταν τόσες που μου έδιναν ακριβείς ενδείξεις ως προς το τι με ωφελεί στη διάρκεια της άσκησης. Επίσης, τα προηγούμενα χρόνια είχα πραγματοποιήσει αρκετούς αγώνες τρεξίματος διαρκείας από 3 έως 36 ώρες, οπότε είχα αποκομίσει αρκετές γνώσεις σε σχέση με την τροφοδοσία μου κατά την άσκηση. Είχα στη διάθεση μου λίγες φέτες ψωμί, κασέρι, φυστικοβούτυρο, φρέσκιες χειροποίητες μπάρες καρπών και φρούτων, μπανάνες, νερό με υδατοδιαλυτό ηλεκτρολύτη αμινοξέα και υδατάνθρακα. Στη δημιουργία του πλάνου τροφοδοσίας μου βοήθησαν η διατροφολόγος μου Βασιλική Νεστορή και ο καθηγητής και φίλος μου Παναγιώτης Μελάς.

Πως επιλέχθηκε το pace (time/500m) και ο ρυθμός (spm);

 Με την προοπτική κατάρριψης του ήδη υπάρχοντος Παγκόσμιου Ρεκόρ που ήταν 314km. Προσθέτοντας τον χρόνο των διαλειμμάτων που προγραμμάτισα να κάνω, καθότι το χρονόμετρο συνεχίζει να μετρά, κατέληξα ότι αν είμαι κοντά στο 2:14 με συχνότητα 22-23 κουπιές ανά λεπτό και όλα κυλήσουν βάσει προγράμματος θα είμαι στο στόχο μου.

ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ

Σε τι Drag Factor κωπηλάτησες;

Τόσο την τεχνική μου όσο και τη ρύθμιση των υποποδίων, του καθίσματος μου και του drag τα είχα    προσαρμόσει όλα στο οικονομικότερο για εμένα μοντέλο. Ως προς το drag, σε εμένα λειτούργησε το 110.

Πόση ήταν η συνολική ξεκούραση σε χρόνο;

Το άθροισμα του χρόνου που σταμάτησα είναι 11 λεπτά.

Κάθε πόσο σταμάταγες;

Σχεδόν κάθε τρεις ώρες για 45 δευτερόλεπτα. Έκανα συγκεκριμένες διατάσεις και foam roller, κυρίως στην πλάτη και τα ισχία κι επέστρεφα.

Χρειάστηκε να χρησιμοποιήσεις τουαλέτα;

Χρειάστηκε ναι. Δυο φορές. Η επιλογή του σημείου εντός του Mediterranean Cosmos όπου πραγματοποιήθηκε το εγχείρημα έγινε ώστε να έχω άμεση πρόσβαση αν χρειαστεί. Και αυτό έγινε τη μια για ένα και τη δεύτερη για λίγο λιγότερο από ενάμισι λεπτό.

Κράτησες σταθερό ρυθμό και pace;

Ναι, σταθερό, από την αρχή ως το τέλος.

Τι και πόσα υγρά κατανάλωσες;

Είχα κυρίως υδατοδιαλυτό ηλεκτρολύτη, αμινοξέα και υδατάνθρακα. Αυτά σε διαφορετικά δοχεία κι έπινα από ένα κάθε 20-25 λεπτά. Η ποσότητα που είχα στη διάθεση μου ήταν απεριόριστη.

 Αυτή που κατανάλωνα κάθε φορά εξαρτιόνταν από την αίσθηση που είχα και τα σημάδια που λάμβανα από το σώμα μου. Συνήθως έπινα μικρές γουλιές.

Πότε υπήρξε το νεκρό σημείο;

Οι δυσκολότερες ώρες ήταν αυτές της νύχτας, όπως ίσως είναι προφανές. Ο οργανισμός μας τη νύχτα που συνήθως κοιμόμαστε τελεί όλες τις αυτοθεραπευτικές διεργασίες τόσο στον εγκέφαλο όσο και στο υπόλοιπο σώμα.

Για αυτόν ακριβώς το λόγο ήταν πολλές οι φορές που χρειάστηκε να ξυπνήσω στις 3 το βράδυ και να τρέξω για κάποιες ώρες. Κάποιες άλλες πήρα το εργόμετρο τα μεσάνυχτα πηγαίνοντας στο σημείο που επρόκειτο να κάνω το εγχείρημα προκειμένου να προσαρμοστώ τόσο στην ώρα, το φωτισμό (διότι τα φώτα στο εμπορικό κέντρο κατά τις ώρες που κλειδώνει είναι προφανώς κλειστά), όσο και στην εναλλαγή της θερμοκρασίας από τη μέρα στη νύχτα.

Πόσο σημαντική είναι η υποστήριξη;

Είναι πολύ. Δε ξέρω αν με ωφέλησε τόσο στη επίτευξη της επίδοσης, πιστεύω όμως πως το συγκεκριμένο κοινό είχε το ρόλο του στην πορεία της ζωής μου μετά το Παγκόσμιο Ρεκόρ. Το κοινό, του οποίου αρχικά η παρουσία ήταν απαραίτητη για την εγκυρότητα του Ρεκόρ (εφόσον το έκανα), ενώ ταυτόχρονα συνέβαλε και στο φιλανθρωπικό χαρακτήρα του event υπέρ του Παιδικού Χωριού SOS Παγιαρίου. Από ότι με πληροφόρησε το αρμόδιο τμήμα του εμπορικού κέντρου, στις 24 ώρες που διήρκεσε το event πέρασε αρκετές χιλιάδες κόσμος από το συγκεκριμένο σημείο. Έλαβα μεγάλο ενδιαφέρον και πολλή αγάπη από κόσμο που συναντούσα για πρώτη φορά και από πολλά παιδιά επίσης. Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς αυτά, στην προσπάθεια μου να ανταποδώσω έγραψα το βιβλίο με τίτλο «Στα μεγάλα όνειρά σου» από τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Πρόκειται για μια αθλητική-κωπηλατική (έμμετρη) ιστορία ενός κοριτσιού από ένα μικρό χωριό της Ελλάδας, περιέχει μια μικρή δόση μύθου και αρκετές αλήθειες από τη δική μου πορεία στον αθλητισμό και την κωπηλασία, που φωτίζουν αυτό που κατά τη δική μου άποψη αποτελεί τρίπτυχο τις επιτυχίας.

Σημαντική επίσης ήταν η στήριξη της ομάδας λίγων ανθρώπων που επέλεξα να έχω κοντά μου, της οικογένειας και των συγγενών μου, του τμήματος marketing και της διοίκησης του Mediterranean Cosmos, των χορηγών και των φίλων.

Από το ένα απλό μήνυμα πριν τον αγώνα, μέχρι και την 24ωρη παραμονή στο σημείο του event! Ήταν συγκινητικό και είμαι πολύ ευγνώμων που το έζησα, όπως ακριβώς συνέβη.

Πίσω από ένα κομμάτι χαρτί που σε φωτογραφίζει σε μια στιγμή επιτυχίας είναι χρήσιμο να θυμάσαι ότι υπάρχει ένα ολόκληρο βιβλίο με στιγμές και πρόσωπα που το κάθε ένα συνετέλεσε στο βαθμό που μπορούσε ή ήθελε. Εκτός από αυτό που τόλμησες να ονειρευτείς και κατάφερες να υλοποιήσεις, υπάρχουν και όλες οι στιγμές που απέτυχες, είναι κι αυτές μέρος της ίδιας φωτογραφίας.

Ένα από τα πρόσωπα που έζησαν και υποστήριξαν αυτή την προσπάθεια από τη αρχή της προετοιμασίας μέχρι και το αίσιο τέλος και την φώτισε με την ενέργεια της, είναι η φίλη μου η Άννα στην οποία στέλνω όλη την αγάπη μου με την ελπίδα να φτάσει ως τον ουρανό…

ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΡΕΚΟΡ

Πότε κοιμήθηκες και για πόσο;

Κοιμήθηκα νομίζω προς τα μεσάνυχτα της ημέρας του Ρεκόρ. Δηλαδή περίπου τέσσερις ώρες αργότερα. Η διάρκεια του ύπνου της πρώτης νύχτας ήταν κοντά στις 9 ώρες. Το ίδιο και τις επόμενες. Κάποιες φορές αισθανόμουν την ανάγκη για ξεκούραση κι ενδιάμεσα στη μέρα αλλά αυτό δεν ήταν εφικτό καθώς εργαζόμουν. Όπως και καθόλη τη διάρκεια της προετοιμασίας μου για το εγχείρημα.

Τι πρόγραμμα διατροφής ακολούθησες;

Δεν ακολούθησα συγκεκριμένο πρόγραμμα. Από παιδί πρόσεχα τη διατροφή μου ως αθλητής οπότε δε χρειάστηκε να μπω σε αυστηρές δίαιτες. Απέφευγα τα γλυκά, τροφές με κορεσμένα λιπαρά, τα πολύ αλμυρά και φρόντιζα τα γεύματα μου να ταιριάζουν με τη σωματική δραστηριότητα της εκάστοτε περιόδου. Το διάστημα μετά το Ρεκόρ θα έτρωγα και κάποια γλυκά, burger ή παγωτά κλπ για όσο διάστημα είχα όρεξη. Νομίζω αυτό κράτησε λίγες εβδομάδες.

Υπήρξε τραυματισμός;

Υπήρξαν κάποιες εκδορές από συνεχείς τριβές σε μερικά σημεία του σώματος, σημαντική καταπόνηση στους μείζονες γλουτιαίους και δημιουργήθηκε θυλακίτιδα στα πόδια η οποία με περιόρισε αρκετά κάποιες εβδομάδες στην κάμψη και έκταση των γονάτων. Στη διάρκεια της προετοιμασίας μου αλλά και της αποκατάστασης εμπιστεύθηκα τα χέρια του Γιάννη Κικιλή, του φυσικοθεραπευτή μου, του οποίου η συμβολή ήταν πολύτιμη.

Πόσος χρόνος χρειάστηκε για την πλήρη επαναφορά;

Όταν απέκτησα ξανά τη δυνατότητα να λυγίζω επαρκώς τα πόδια μου ξεκίνησα κάποιες ήπιες προπονήσεις των οποίων η διάρκεια μέχρι να ξανά αυξηθεί πέρασαν περίπου δύο μήνες. Αυτό δεν έγινε μετά από προγραμματισμό. Έδωσα στο σώμα μου όσο χρόνο χρειάζεται για ξεκούραση κι αποκατάσταση μέχρι να είναι έτοιμο για νέες περιπέτειες.

 Αν το ξανακάνεις τι θα αλλάξεις στον προγραμματισμό;

Το χρώμα των ρούχων!

Έχεις κάποιες συμβουλές για αθλητές που θέλουν να το δοκιμάσουν;

Όλα τα παραπάνω, έπειτα από τις εύστοχες ερωτήσεις που προηγήθηκαν είναι κάτι περισσότερο από συμβουλές. Είναι το δώρο μου προς τους αθλητές και τις αθλήτριες που φαντάστηκαν τον εαυτό τους σε αυτό. Όσα κι εγώ θα ήθελα να γνωρίζω (κι ακόμη περισσότερα) όταν για πρώτη φορά έπιασα χαρτί και μολύβι το καλοκαίρι του 2016 και ξεκίνησα τους υπολογισμούς μου σε εντελώς αχαρτογράφητα νερά.